Druk maken

Het wordt tijd om me druk te maken.

Persoonlijk gaat het heel goed met mij. Ik heb genoeg vrienden, familie en kennissen voor vele levens vol genegenheid en plezier. Zakelijk gaat het niet goed.
Ik ben als illustratief ontwerper en verhalende kunstenaar een vakman maar geen goede ondernemer. En ik heb nu en in de toekomst dringend geld nodig om rond te komen.
Ik heb klussen nodig.
Het liefst met illustratie of vormgeving.
Wat ik allemaal kan voor u kan maken:

tekeningen, schilderijen, animaties tekenen, karakters bedenken, voorwerpen stileren en huisstijlen ontwerpen. Illustratie en grafisch ontwerp.
Uw verhaal of voorlichting in illustratie of vormgegeven voor:
filmpjes, logo’s, posters, kleding, tijdschriften, ramen, deuren, folders, beeldschermen, meubels, spellen, kaarten, internet, teksten, auto’s, lijsten, icoontjes, verpakkingen, gedichten, verslagen, borden, strips, foto’s, menu’s, uitnodigingen, concepten, kranten, instructies, storyboards, doeken en boeken.

Ik kan de hele wereld in beeld maken en voor alle media ontwerpen en vormgeven. Ik kan zelfs hele werelden bedenken. Klik op de plaatjes om ze in het groot te bekijken.
Heeft u een klus voor me? Maak me druk. Ik hoor het graag. laurensbontes@gmail.com – 06 1515 7473

Gelukkig nieuwjaar van Lenguado

Deze kaart met het gedicht uit 2002 van Elbon Tes heb ik in een oplage van 75 laten drukken als preview van het project waar ik hard aan schrijf en teken. Het getatoeëerde hart, verhalen van Lenguado, gaat over de moderne geschiedenis van en verschillende mensen op het afgelegen eiland (Lenguado) dat ver in de Atlantische Oceaan ligt. De schrijver en ik zoeken een uitgever.

 

Zo ziet het er in 2019 uit

Voor mij persoonlijk waren er heel wat fundamentele veranderingen in het afgelopen jaar 2018. De belangrijkste zijn persoonlijk maar hadden ook grote invloed op mijn professionele leven. Ik werk jammergenoeg niet meer vanuit het atelier in de Stadsboerderij de Johannastate, heb aan de andere kant een mooie woon/werkplek gevonden waar ik heel tevreden over ben en kan nog steeds in de boerderij terecht. Gelukkig heb ik me er redelijk doorheen kunnen slepen met hulp van heel veel oude en nieuwe bekenden van me. Zij hebben me weer op de goede weg gezet. Het enige dat nog mist is voldoende werk om te kunnen blijven tanken voor dit voertuig.

Vandaar deze foto’s zodat u een gezicht ziet van degene die graag voor u werkt.

Een wereldje vormgeven

Vorig jaar heb ik al de illustraties gemaakt voor het filmpje over de nieuwe flex-werk-plekken in het Gemeentekantoor. Chiel Aaij  van Aaijmotion  heeft er toen een filmpje van gemaakt en ik  nog een paar losse illustraties voor posters en andere dingen.

Voor die illustraties heb ik zo’n 15 personen (karakters) bedacht en allemaal meubilair en kantoorspullen vormgegeven. Er is bijna niks leukers dan zo’n wereldje vorm te geven.

illustratie ©Laurens Bontes

Op doek.

In 2014 reeds begonnen met mijn bijdrage van It Alfabet Projekt fan De Moanne. In november van dit jaar is “de B van tekening” geëxposeerd op het Binnenvaartschip de Eestroom dat naast de Blokhuispoort lag. Ik had de tekening op brandvertragend PVC laten drukken. Aan het doek heb ik boven en onder latjes gemonteerd om de tekening als schoolplaat op te hangen.

Deze techniek heb ik ook toegepast in april van 2017 voor een getekende schoolplaat ter ere van het afscheid van Lutzen Kooistra, de hoofdredacteur van Het Friesch Dagblad. Dat was een cadeau van Omrop Fryslân.

Caron Entertainment wilde een nieuw spandoek met de personages die rondleidingen en kinderfeestjes geven in de Blokhuispoort. Met de iPad een illustratie aangepast voor een spandoek van 1 bij 1 meter dat tijdens de sfeervolle kerstperiode in de Blokhuispoort hing.
Aan het eind van het jaar heb ik nog een hoesje gemaakt van dit PVC-doek voor mijn nieuwe iPad pro met de Apple Pencil en een SD-kabel. Er staat een zwartwitfoto op van mijn letterbak met verzameling.

 

 

OOK 2017

Hebbedingen voor de zaak.


Nieuwe Pen en een losse vulling van het merk Lamy, typenaam: Logo. Ik heb er nu zo’n vier stuks omdat ze mij zo goed bevallen.

Een losse CD-DVD-brander/lezer zodat ik mijn oude cd-roms weer kan lezen.

Nog wat persoonlijke dingen uit 2017

Begin september 2017: Nieuwe gekleurde tegeltjes in de keuken geplakt en gevoegd.

14 november 2017: We hebben een nieuwe auto. Een Honda Jazz, iets ruimer en handiger qua binnenruimte dan de vorige. De oude, een Fiat Idea, was de laatste auto van mijn vader (†2014). Deze nieuwe is iets lichter en heeft Magic Seats die je heel handig op kunt klappen voor een volledig vlakke laadvloer. Ik noem haar Jazzmyn, ze komt uit Hamburg en bevalt goed.

Alle boeken die ik in 2017 gelezen heb kun je op Pinterest bekijken. Dit is mijn top 7 van 2017:

1.Ik dacht altijd dat Wim Hofman onze allerbeste kinderboekenmaker was. Lampje – Annet Schaap G05102017 VdV Kinderboekenweek B19102017 – U28102017 *****

2.Rinus Spruit – Broeder, schrijf toch eens! B07102017 – U10102017 *****
3.Charles Lewinsky – Andersen B27082017- U21092017 ***** Het boek begint en eindigt met: Donker. Bijna briljant verhaal over een slecht mens.
4.Zijn bloedige plan (Documenten gerelateerd aan de zaak van Roderick Macrae) – Graeme Macrae Burnet – Hollands Diep – G08072017 – B22072017 – U25072017 *****
5.Mathijs Deen – De Wadden G..112016 – B07122016 – U17012017*****
6.Auke Hulst – En ik herinner me Titus Broederland B18012017 – U09022017*****
7.Paarden stelen – Per Petterson (Colibri #10) G18062017 (vaderdag) B26072017- U07082017 Oorspronkelijke titel: Ut og stjæle hester, 2003 ****

15 december 2017: Voor mijn derde echte tatoeage ging ik naar Tattoo Ronda achter een kerkje aan de Dam in het Groningse Leek. Ik had al op internet gezien dat Wilco Ronda een prachtige tattoo-shop heeft en volgde zijn werk op Instagram en Facebook. Wilco is in het echt een vriendelijke kerel die ook nog een paar lichte stukjes van mijn “Barcelona tattoo” wilde bijwerken. Een aanrader voor mensen die voor het eerst een tatoeage laten zetten en een goede vakman zoeken waar ze zich meteen op hun gemak voelen.

Op 20 april van dit jaar liet ik een tekening van Miguel Porlan die ik in The New Yorker zag op mijn pols tatoeëren. Het was een lijntekening van een soort “boek-mondje” dat gemaakt was voor de podcast “The Writers Voice” van het Amerikaanse tijdschrift. (lees mijn verhaal over boek-illustratie op huid) In deze podcast lezen schrijvers voor uit hun eigen werk Als liefhebber van boeken en als illustrator sprak dit thema en dit beeld me bijna letterlijk aan. De Catalaanse tekenaar, bleek later na onderzoek, had nog veel meer icoontjes voor de podcasts gemaakt. Zoals een van een gevouwen papieren bootje in de golven voor Fiction, dat plaatje vond ik nog mooier dan het boekmondje waar ik een tatoeage van had laten zetten in Barcelona. Het bootje wilde ik op mijn andere pols. Ik vroeg mijn Catalaanse collega dit keer van te voren wat hij er van vond als ik nog een tekening van hem op mijn andere pols zou laten zetten. Gelukkig had hij er geen problemen mee, sterker nog hij vond het erg leuk dat ik zijn tekeningen zo mooi vond. (Zonder illustratie is het maar saai.)

Boek met beeldverhaal

Als ik vertel dat ik illustratief vormgever ben vraagt men vaak of ik dan strips maak. Ik vind strips fantastisch maar maak meestal illustraties. Ik denk bij strips aan Suske en Wiske en Donald Duckjes voor kinderen. Plaatjes die van elkaar zijn gescheiden door zwarte kadertjes met witruimte aan alle kanten Een boek met een getekend verhaal voor volwassenen noemt men tegenwoordig een graphic novel maar dat klinkt zo Amerikaans en onze Europese strips en geïllustreerde boeken zijn van een heel hoog niveau. Fransen en Belgen noemen ze “de negende kunst”. Deze boeken staan er respectvol tussen de romans in de beste-boeken-lijst maar de term klinkt een beetje pretentieus.
Ik pleit ervoor om voor het getekende verhaal voortaan het woord “beeldverhaal” te gebruiken.

Niet geknegt-beeldverhaal rgb-48Niet geknegt-beeldverhaal rgb-49

 

 

 

 

 

 

 

Eerst maakte ik, samen met Omrop Fryslân, een film naar aanleiding van een manuscript van Jan de Haan over het Friesch Dagblad in het begin van de tweede wereldoorlog. Voordat ik de film kon tekenen maakte ik een storyboard. De tekst van “Niet geknecht” werd door mij verdeeld in meer dan twintig hoofdstukken (Van A t/m W) en daar maakte ik schetsen bij. Ik deed research en tekende al die scenes uit in (beweegbare) lagen voor de film. De bewegende tekeningen zijn vormgegeven in een kader, deze werd geanimeerd en de aangepaste tekst werd voorgelezen door een acteur. (Zie ook vorige posts: LBi op tv, 4 uitzendingen op een rijtje & Niet Geknecht, de Film)
Toen de film helemaal klaar was noemde men hem een documentaire in de vorm van een stripverhaal of tekenfilm. Men had moeite om een goeie benaming te geven voor de vorm. Waarom zou je een getekend verhaal voor op een beeldscherm van een tv of een computer niet gewoon “beeldverhaal” noemen?

NG01

Ten tweede maakte ik een boek met het oorspronkelijke manuscript van “Niet geknecht”. Daarin staan heel veel van de tekeningen die ik voor de film maakte. Samen met Robert Seton van Uitgeverij Bornmeer deed ik de boekverzorging. Voor de vormgeving van het drukwerk paste ik de tekeningen aan en ik bedacht een gekleurd kadertje die ik over de potloodtekeningen in bruine of paarse of blauwe tinten kon plaatsen. De tekeningen staan, in een bepaalde sequentie met witruimte op de pagina’s, naast pagina’s met tekst van Jan de Haan uit de jaren 40 van de vorige eeuw. Het is een prachtig geïllustreerd boek geworden, waar we heel trots op zijn. De katernen zijn ingenaaid en alle auteurs staan op de kaftflappen. Ik ben zo brutaal geweest om in en op het boek, over mijn illustratie-bijdrage, de term “beeldverhaal” te zetten.

NG02 NG03 NG04NG05NG06NG07NG08NG09NG10

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het boek van “Niet geknecht” is te koop bij uw boekhandel waar u het eventueel kunt laten bestellen bij uitgeverij Bornmeer. U kunt het ook online bestellen bij een boeken-/webwinkel (als u bij deze populaire webwinkel twee stuks tegelijk besteld betaalt u geen bezorgkosten).
Het kost €10,- , voor 96 prachtig vormgegeven pagina’s. (ISBN 978 90 5615 415 8)

NG12

PS, NUR 364 betekent: Geschiedkundige strips & heeft u de swastika’s op het omslag al gevonden?

Boekillustratie op huid

Sinds mensenheugenis wordt er al getekend op huid. Perkament wordt immers gemaakt van de huid van kalveren, koeien, geiten, schapen, konijnen of ezels. Lang daarvoor, in de oertijd, werden Illustraties en tekens op wanden in grotten gekrast en als ze ze mee moesten nemen op kleitabletten. Op reis konden de afbeeldingen nog veel beter op huid meegenomen worden. Reizigers namen tatoeages omdat het blijvende herinnering aan thuis of de verte waren. Het bleek dat boeken dikwijls kwijtraakten of gestolen werden, bij tatoeages kon dat niet.

CV1_TNY_2_9_16_09.inddCV1_TNY_02_11_13Greiner.indd

The_Writers_Voice_1400x1400

Op een overzees weekblad staan sinds het eerste nummer (21 februari 1925) alleen maar illustraties op de voorkant. Elke illustrator op de wereld droomt er dan ook van om op het blad te staan. Er staan ook veel mooie tekeningen in The New Yorker. Toen ik het icoontje voor de podcast The Writer’s Voice zag dacht ik dat deze tekening door de Hollandse illustrator Joost Swarte was gemaakt.
Ik houd erg van verhalen, het maakt niet uit of ze in de vorm van een illustratie of in tekst verteld worden. Het mooist vind ik ze als ze samen met illustratie in een boek staan. Ik had net zelf zo’n boek gemaakt voordat ik op reis ging.Braun_Barcelona_UBHD

Ik mocht mee op reis naar de hoofdstad van Catalunya. Mijn Mirjam moest lezingen houden op een congres over minderheidstalen en ik kon 2 dagen in het eeuwenoude Barcelona rondzwerven.  Daar liep ik in m’n eentje door de stegen van de stad met in mijn tas een boek dat ik bijna 25 jaar eerder maakte voor mijn afstuderen aan de kunstacademie. Het verhaal van “Het getatoeëerde varken”  gaat over het verzamelen van zeemansverhalen en tatoeages. Die verzameling was voor mij nog steeds niet klaar. Ik was een toerist met een doel; het verzamelen van beelden en verhalen. Ik wilde graag een verhaal uit deze oude havenstad met een illustratie die ik niet kwijt kon raken.

Ik zocht naar een sfeervolle tatoeagezaak  die als decor zouden kunnen dienen voor een nieuw verhaal op huid en vond Beautiful Lady Tattoo. Daar maakte ik een afspraak voor de volgende dag en ik deed een aanbetaling. De tattoo-artiest zou om 11.30 uur aanwezig zijn. (meer foto’s op Tumblr)

DSC_2782

Mervyn Nicholson, de tattoo-artist uit London, was geboren in Schotland en woonde al net zo lang in Barcelona als dat hij in London had gewoond. Ik kon goed met hem praten. Het icoontje uit The New Yorker was volgens hem heel geschikt voor een tatoeage, maar hij vond het mooier om het “mondboekje” te spiegelen op mijn linker pols. Ik gaf hem gelijk, werd geschoren en onderging het venijnige geratel. Onderwijl luisterde ik naar zijn verhalen. Ik kreeg antwoorden op al mijn vragen over zijn vak en zijn collega’s in de oude havenstad. Ruim een uur na het tatoeëren liep ik met mijn hoofd vol informatie door haar prachtige stegen. Ik voelde me iets minder toerist.

Mirjam wist van niks maar ze vond de tatoeage ook mooi toen ze ’s avonds terug kwam van haar tweede conferentiedag. Op zondag vierden we, samen met miljoenen anderen in Barcelona, Sant Jordi. Mensen die van elkaar houden geven elkaar op deze heilige feestdag een mooie roos of een boek. (Klik op de foto’s om ze groter te bekijken)

DSC_2784Schermafbeelding 2017-05-10 om 11.38.39IMG_1255

 

 

 

 

Het duurt ruim 2 weken voordat een tatoeage is geheeld. Na research ontdekte ik thuis wie de illustrator van het New-Yorker-icoontje is. Het is een man uit Barcelona die Miguel Porlan heet. Ik zocht meer van zijn illustratiewerk op en later durfde ik hem een berichtje over het gebruik van zijn tekening te sturen op Facebook. Zijn reactie kreeg ik een paar dagen later maar hij was gelukkig positief: “Dit is waarschijnlijk het gekste dat ooit is gebeurd in mijn professionele carrière.”

Het verhaal over deze boekillustratie pakken ze me nooit meer af. #elbontes

DSC_2977