We kregen Remi in 2002. Hij is vernoemd naar een personage uit het prachtige boek: “Alleen op de wereld”. We hadden hem al een paar keer opgezocht bij zijn nestje op een boerderij in Sint Annaparochie. We zouden hem meteen na onze zomervakantie ophalen, maar zaten nog midden in een verbouwing. Toen hij eindelijk bij ons kwam wonen was hij al vrij groot. We hadden het idee dat hij ons wel mocht, maar Remi verdween na een paar weken. Samen met Timme hing ik door de hele wijk briefjes op maar hoorden bijna niks. Na twee weken hoorde ik wel iets, in de tuin. Remi zat tussen onze schutting en het schuurtje van de buren. Toen ik een gat in de schutting had gezaagd kwam er een heel mager katje doorheen kruipen. In de lente wordt Remi nog steeds mager. Hij wordt dan krols, is dagen achter elkaar weg en vecht met alle katten in de buurt. Als hij dan thuiskomt om te slapen, stinkt hij en zit onder de krabkorsten en wonden. Toen we Remi lieten helpen zat zijn ene balletje nog in zijn buik. Zo kreeg hij zijn castratie met een soort keizersnee. Het heeft niet veel geholpen want in de lente is hij nog steeds erg hitsig en kapot. Toen Remi op een nacht zijn schouderblad had gebroken, was hij nog wel in staat om, over de schutting, naar huis te komen. Remi vindt ons ook lief. In de winter zit hij vaak binnen, is heel aanhankelijk en gezellig dik. Zijn vacht weer mooi, zonder korsten. Remi is een lieve kat.